در این فصل، داستانی درباره شیر و روباه روایت می‌شود. شیر به دلیل قدرت خود به دیگر حیوانات ظلم می‌کند و آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. اما روباه با هوش و تدبیر خود به شیر نشان می‌دهد که قدرت او نمی‌تواند همیشه بر حقایق غلبه کند. این تمثیل به نقد قدرت‌های ستمگر و تأکید بر اهمیت عقل و تدبیر در برابر زور و قدرت می‌پردازد. روباه به شیر یادآوری می‌کند که قدرت واقعی در عقل و درک صحیح از اوضاع است و نه تنها در زور و قدرت فیزیکی. برای مطالعه بیشتر لطفا به فایل کتاب مراجعه کنید.
